کتان و جین: دوام بالایی دارند. کشسانی آنها در عرض است.
بنگال : خاصیت کشسانی در طول است، نه در عرض آن. بنگال در ۶ سال اخیر از پرمصرف ترینها در بازار پوشاک زنانه است.
نیل: معمولا نیل هایی که استفاده می شوند، مارک سایبر و زاک دارند. کشسانی نیل در طول است. پارچه نیل به به دسته ای اطلاق می شود که رنگ آن ها خام است؛ یعنی پارچه شسته نشده و وقتی به آن دست بزنید، رنگ زیادی می دهد. این پارچه ها باید سنگ شور شوند. خوبی این است که شسته می شوند. به طور مثال شلواری از جنس نیل سورمه ای را در نظر بگیرید. اگر پشت پارچه سیاه باشد، پس از شست و شو معمولا رنگ های آبی تیره از آن در می آید. هر چه مقدار موادی که برای شست و شو استفاده می شود که معمولا آب ژاول و سود است، بیشتر باشد، رنگ پارچه روشن تر می شود. نیل های پشت سفید به آبی پر رنگ، آبی کم رنگ و آبی آسمانی تبدیل می شوند؛ حتی می توان آن ها را به رنگ سفید نیز در آورد. نیل هایی که پشت آن ها رنگی یا مشکی است، نهایت تغییر رنگی که می کنند این است که به شکل آبی پر رنگ در می آیند (بسته به محلولی که استفاده می شود، از بنفش پررنگ تا آبی پررنگ می توان این رنگ ها را در آورد).
پارچه گاباردین: در دسته پارچه های کرپ قرار می گیرد، گرم بالای آن چون آهار بیشتری دارد به اسم ترک نیز شناخته می شود. گاباردین چند نوع دارد: کجراه و صابونی که در اصطلاح به آن کریستال می گویند. این پارچه خاصیت کشسانی ندارد و بیشتر در شلوار زنانه رسمی و اداری استفاده می شود.
پارچه های دیور و دورس: سری پارچه هایی که برای شلوارهای اسلش بکار می روند معمولا جنس دیور و دورس هستند. دیور و دورس پارچه هایی کشسان و پر کاربرد هستند. پارچه دورس، نوعی پارچه است که با الیاف پنبه بافته می‌شود و نسبت به دیگر پارچه های نخی ضخیم تر و مقاوم تر، و دارای انواع دو نخ و سه نخ است که از آن برای دوخت البسه گرم کن ورزشی استفاده می کنند. پارچه دیور با دستگاه های گرد بافت، بافته می شود.
پارچه تیار: دو نوع دارد، تیار کجراه و پاناما یا پادینا. گرماژ تیار کجراه بالا است و در دسته پارچه های زمستانی قرار می گیرد. تیار پاناما یا پادینا، به هیچ عنوان کشسان نیست و جزو کارهای نخی محسوب می شود و بسیار سبک و راحت است. این پارچه بیشتر برای کارهای تابستانه و بهاره استفاده می شود. از این پارچه مانتو نیز تهیه می شود.